Kelimelerimde Ağlıyor Sensizliğim

Seninle olmadığım bir gün daha biti bak
Hasretin düşen yine yüreğime
Sana gelen yollarım desem döndü muammaya
Uzuyor yine sana olan kavuşmalarım
Öyle bir hüzün ki sarıyor her yanımı,
Yine sensiz üşüyorum
Yokluğunu içimde öylesine duyumsarken
Yalnızlığımda sensiz ağlıyorum…

Gözyaşlarım sensizliğimin adı oldu
Ne gecelerim geceye benzer
Ne de sabahlarım sabaha benzer
Kalemimde saklı son mürekkep damlasındayım
Kelimelerimde ağlıyor bak sensizliğim
Hüzzam bir sevdanın diplere vuruşlarında
Sensizliğe açılıyor bütün kapılarım…

Yüreğimde son bir umut yaşatırken
Sana gelmek, seninle olmak istiyorum
Ne sana gelebiliyorum ne de seninle olabiliyorum
Biliyorum ki hayatta her istediği olmuyor insanın
Senden yana aşılmaz bir çıkmaz ipindeyim sanki
Ne can vermek mümkün ne de asılmaktan kurtuluyorum
Şimdi böyle sensizliğin gark oluşlarında
Çaresiz bir bekleyişte gün sayıyorum…

Belirsiz bir çıkmazın kapkaranlık suretinde
Varla yok arası bir uçurumun kenarındayım
Gölgeler dolanıyor olası bir sevinçlerimin üstünde
Sana bir adım gelebilsem kıyametler kopacak sanki
Yarım yamalak düşlerim bile siliniyor düşlerimden
Nefes almalarım bile nafile yitirilmiş zamanlardayım
Öyle bir durum bizim öykümüz
Yüreğime dokunuyor bu senli sensizliklerim
Ben sanki bir çıkmazın içinde ölüyorum…

EMINE USTA