Eskiciden alınmış bir koltuk üstünde eskimeyen düşüncelerleyim
Tekrarlarını izlemektesin tanrım aynı hikâyenin.
Duraklarda duramayan aceleyle ufka doğru.
Dökülen ben miyim kanayan burnumdan.
Kaybettiğimi bilerek insan oldum bir akşam
Kelimeler yeterli anlatmaya eyvah.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta