Kelimeler ve Şeyler - Garib Çoban

Kelimeler ve Şeyler - Garib Çoban

Gönlümün sevgi aromasını her zaman ellerimde değil gönlümdeki duada taşıyorum.
Bu yüzden mektuplarım hep senin gibi dua kokuyor.
Harflere bakışlarınla ​​dokunduğunda tüylerim diken diken oluyor.
İç çekişler bedenin yalnızca ruhun düşünebileceği kısımlarını ortaya çıkarır.
Gülüşüm senin adını taşıyor.
Hayatıma girmen ve her şeyi biraz daha güzelleştirmen büyüleyiciydi.
Seni sevmek ve senin tarafından sevilmek bu hayatta başıma gelen en güzel şey.
Birbirimizi sevme umudu ve arzusu gerçekleşsin.
Ve her gün kendimizi hayal etmemize izin verdikçe aşk olsun.
Ey aşk !. Sadece sen kalacaksın, biz hepimiz gidince, nadan ne bilsin erenler bizi de bilen var.

Bu uykusuzluk değil, eskisinden de beter düşüncelerimin seninle dolu olması.
Orada olmamana o kadar alıştım ki, gittiğini bile fark etmedim.
Şairin şiirinde yolculuk yapan sevgili, tıpkı bir gönül gibi huzursuzlukla başlar, tanıdıkça yazılan güzide dizelerde melankoliyle biter.
Sen benim suskunluğumsun, güçsüzlüğümsün, sen benim hayal ettiğimsin, sen benim kaygılarımsın, ben sensin.
Sen sus sevgilim, en yakın arkadaşım, suç ortağım, ihtiyacım.
Şimdi gidiyorum beni nerede bulacağını biliyorsun.
Ey aşk !. Sadece sen kalacaksın, biz hepimiz gidince, nadan ne bilsin erenler bizi de bilen var.

Sana şiir yazmak, hayallerimi zihninde yakalamak, ruhumu bedeninde açığa çıkarmak, arzularımı seninle paylaşmaktır.
Herkes yanmaz!..
O Aşkın şehveti ve sevginin yolunda ancak doğru olan yürüyecek.
Ve ruhunun sıcaklığını, teninin ateşini ancak o bilecektir.
Sen, teninin her mısrasını, varlığının her satırını şiirlerimde yakalamam için bana ilham veren, cazibeyle dolu yaşayan bir şiirsin.
Anıların bizi dizlerimizin üstüne çökerttiği teheccüt vakti, kendi başımıza nasıl davranacağımızı bildiğimiz tek şey biziz.
Güzide bir mektupla, cenneti gözlerinize, cehennemi dudaklarınıza taşımanın büyüsüne sahipsiniz.
Ey aşk !. Sadece sen kalacaksın, biz hepimiz gidince, nadan ne bilsin erenler bizi de bilen var.

Bazen seni yaşıyorum, bazen de seni öyle benim hissediyorum ki, senin içinde yaşıyorum.
Susuyormuş gibi yapıyoruz ama ben hâlâ sana yazıyorum ve sen hâlâ bana dokunuyorsun.
Biz sussak bile, güzide mektuplarımda adın yazılı.
Anılara b/aktığımızda gördüklerimiz, geçtiğimiz anda geride kalır.
Yol boyunca da yaşadıklarımızın izlerini bırakırız.
O ayak izleri, yazılacak anıları süsleyecek güzel resimler olsun.
Seninle ilgili her şey bana şiir gibi geliyor.
Şiirlerin çıplak ruhun öpücükleri gibi, tene yazılmış harfler gibi.
Ey aşk !. Sadece sen kalacaksın, biz hepimiz gidince, nadan ne bilsin erenler bizi de bilen var.

Kim bilir ne vakit duymuş olduğum, çıkaramadığım bir melodi ile kayıp birkaç sözcük.
Bana bir şeyler keşfetmemi sağlayan insanları seviyorum.
Seni özlediğim günler var ve bugün olduğu gibi sensiz yaşayamayacağım günler de var.
Sanki dilimin ucunda, ona dokunan bir tutam havadan fazlası varmışçasına.
Kimyanın olduğu yer, hiçbir söze gerek yok.
Ruhuna dokunan insanlar seni asla bırakmazlar, gitseler bile.
Bir dilsiz misali beyhude kıpırdandı dudaklarım.
Ey aşk !. Sadece sen kalacaksın, biz hepimiz gidince, nadan ne bilsin erenler bizi de bilen var.

Sonunda hepimiz bize önemsediklerini gösteren insanlara aşık oluyoruz.
Ve bizi sevmek için çaba göstermeyenleri unutuyoruz.
Bu kadar basit, bu kadar kolay.
Sen benim çöküşüm, kusurum, en güzel duygumsun.
Aklınızı anlayan birine sahip olmak başka bir yakınlık düzeyidir.
Düşüncelerimin her birinde özgürce geziniyorsun.
Hayal meyal anımsadığım o sözcükler, söylenemeden kalakaldı.
Bazen başkalarına size nasıl davranacaklarını öğretmeniz gerekir.
Ey aşk !. Sadece sen kalacaksın, biz hepimiz gidince, nadan ne bilsin erenler bizi de bilen var.

Şems vakti sana tekrar tekrar aşık olmak en sevdiğim yolculuktur.
Teheccüt vakti bir ses duyar uykuda olanlar, beni özlediğinde, bırakanın sen olduğunu hatırla.
Her şafak vakti yazdığın en mahrem güzide mektuplarına beni kelime olarak al.
Aaaah, yürekten seviyorum, göz göremez hale gelmiş kusur.
Ve sonra gözbebeklerinin her türlü arzuyu özlediği o anlar gelir.
Ten bunu haykırır, nem bunu onaylar.
Her şey kalbime yakın çıplaklığına bağlı.
Beden onu yaşar, sevgili için en güzel doğum günü gibi.
Ey aşk !. Sadece sen kalacaksın, biz hepimiz gidince, nadan ne bilsin erenler bizi de bilen var.

Aylardan Ekim gönüle güzel bir başlangıç.
Eksik dakikayı güzelleştiren bir duygu bu, binlerce yıl geçsede hep yeniden bir önceki mevsim bir sonrakinin doğum gününü kutlar.
Unutmak istemsiz bir eylemdir mevsimler gibi.
Bir şeyi arkanızda bırakmayı ne kadar çok isterseniz o şey sizi, yeniden hep doğurur.
İyi bir anı, insanın geride bıraktığı en güzel şeydir aşk olsun sana ekim.
Hayat güzel sevenlere hitap ediyor, İyi ki doğdun derken.
Ben kimden ileri sevmişim seni der bir sonraki mevsime.
Ve kokuyu yayar sevginin sadakati, her sabah kanatlarıyla uçar aşk , iyimser ve mutlu.
Dünyada hiçbir şey insanın sevdiği şeye sırtını dönmeye değmez, mevsimlerden öğren karşılıksız sevmeyi.
Ey aşk !. Sadece sen kalacaksın, biz hepimiz gidince, nadan ne bilsin erenler bizi de bilen var.

Varlığımı sınırsız, engelsiz olarak senin önünde sergiliyorum bir kabirbaşında.
Senden önce seni hiç şüphesiz yeniden seviyorum.
Hayatta sayısız insanla tanışırız ve onlarla sevgi ve dostluk ilişkileri kurarız.
Ama hayatınızı güzelleştiren tek bir kişinin olduğunu keşfedin.
Ve bazen yol, nereye gideceğine dair en ufak bir fikrinin olmamasıdır da.
Gerçek asalet, hayat boyunca kalpten gelen adımlarla yürümek, bedeli yüksek olsa bile eylemlerinizin fikirlerinize uygun olmasıdır.
Ey aşk !. Sadece sen kalacaksın, biz hepimiz gidince, nadan ne bilsin erenler bizi de bilen var.

İnsanlar konuşmayı sever ama ben hiçbir zaman onlar kadar konuşkan olmadım.
Ancak içimde sürekli bir konuşma oluyor ama çoğu zaman kelimeler dudaklarıma ulaşmıyor.
Yarınlarıma umut olan, bir rüyaya ihtiyacım var
bizi uyandırmak için.
Ben geldim, yüzünde bir gülümsemeyle yarınlarına ey yar.
Ben senin ikinci tercihinken sen benim önceliğimdin.
Ben seni sevmiştim sonra ve ben seni seviyorum hala.
Karşılıksız bu cümleyi gönlüne yâr eden vardır, vay, yine mi keder?..Peki, sen bilirsin!..
Ey aşk !. Sadece sen kalacaksın, biz hepimiz gidince, nadan ne bilsin erenler bizi de bilen var.

İnsan çocukluktan sıkılır, büyümek için acele eder, sonra tekrar çocuk olmayı özler.
Para kazanmak için sağlıklarını harcıyorlar, sonra sağlıklarını geri kazanmak için harcıyorlar.
Geleceği kaygıyla düşünürler, bugünü unuturlar, dolayısıyla ne bugünü ne de geleceği yaşarlar.
Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşarlar, hiç yaşamamış gibi ölürler.
Güven yavaş yavaş inşa edilir ama çabuk yok edilir.
Gölgelerinizin altındaki putlardan kurtulup, önce kendinize katlanabiliyorsanız!..
O zaman başkasını sevmeyi becerebilirsiniz.
Yoksa bu sadece bir mazeret, sadece yalandır.
Ey aşk !. Sadece sen kalacaksın, biz hepimiz gidince, nadan ne bilsin erenler bizi de bilen var.

Semada kurşunî renkler ve yapraklar da dökülürken dallarından, yavaşlar zaman.
İnsanın da bu mevsimden payesi var.
Aşkın fıtratına aşina, hep yeniden doğum günü kutlaması yapan.
Güz, hüznü hatırlatan mevsim.
Kendinden kendine bir yalnızlık.
Ama bir başınalık değil.
Her şeyin son bulacağını hatırlatan!..
Ve fakat yaşamaktaki zevki anlatan mevsim.
Kendimi seçiyorum, mevsimler gibi kalkmayı ve batmayı, her ikisi de benim için harika sonuç veriyor.
Ey aşk !. Sadece sen kalacaksın, biz hepimiz gidince, nadan ne bilsin erenler bizi de bilen var.

Zaten kendi kalbini kaybetmişsen, bir başkasının kalbini kazanamazsın.
Seven ile sevilen arasındaki irtibatta benzeşme var.
Tıpkı bir ayna gibi; özne nesneye nazar ediyor.
Nesne de öznenin bir aksi oluveriyor.
Kalplerin yakınlaşması ile zuhur eden kimya, seven ile sevileni birbirine benzetir.
Ve kimi çok seversen, eninde sonunda ona benzersin.
İki cihanda da, güzel yaşanacak bir hayat garanti.
Yeter ki amellerine dikkat et!..
Erkek veya kadın, mümin olarak kim iyi amel işlerse, onu mutlaka güzel bir hayat ile yaşatırız. Nahl-97)
Ey aşk !. Sadece sen kalacaksın, biz hepimiz gidince, nadan ne bilsin erenler bizi de bilen var.

Ve bunu ne kadar sık tekrar etsem yetmez.
Bir ilişki bir güç mücadelesi değil, bir ortaklık olmalıdır.
İnsanların kalbini malınla kazanamazsın, o halde onların kalbini güzel ahlakla kazan.
Yalnızlık diğer insanların fiziksel yokluğu değil.
Hiç kimseyle önemli bir şey paylaşmadığınız hissidir.
Kimseye söyleme ama bugün yarın seni, bir doğum günü mumu gibi özleyeceğim.
Bir dünya var ve dünyam olan bir insan var.
Hemdem ikiyken bir olmak dediğimiz şey budur belki de.
Ey aşk !. Sadece sen kalacaksın, biz hepimiz gidince, nadan ne bilsin erenler bizi de bilen var.
(Y.ed - Dilsiz Harfler Albümü)