Satırlar konuştuğunda aklım suskunluğa gömülür benim.
Kelimeler birbirine bakarken bulur kendilerini.
Sonra anlaşırlar aralarında; cümlelere koşarlar.
Seslerini duyar gibi olurum, ya da kendimi duyarım.
Sükutun eseridir yazdıklarım;
Ben değil yazan, kelimeler beni yazar aslında.
Cihan KaraKayıt Tarihi : 16.12.2011 15:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!