Kelimeler kifayet etmiyor!

Sinemin sürgün sayfalarını
Ruhumun hicrani duvarlarından nükseden engin çığlığını
Kalbimin buruk damlalarını serdetmem ve serzenişlerimle asla resmedemem

Edebi sığlığım ve sefilliğim
Kelimelerin dilinden kemali edeple anlayıp yazamadığım
Hali varlık namına fakirliğim ve irşada muhtaç sırnaş lığım geçit vermiyor

An o zamana muhtaçken
Nefesler kudretin benbaında müddetliyken aldırmazlık
Kanıma dokunuyor, mütemadiyen tehir ettiğim azimet hep karşıma çıkıyor

Vaktin saltanatında can
O an için derlenecek olan kalbi anlam solgunluğuma şahit
Ne vakit ufki temaşaya yönelsem ve ötelerin ikliminden nefeslensen acizim

Kemali yet adına faziletten
Erdemli nefesler için suhuletten o kadar habersiz olmak
Mazlumun hissedişlerine vasıl olamamak ve ihsan sofralarından arî bulunmak

Haydi, tez elden vakit tükeniyor
Artık her nefes bir birini hakkıyla tanımaktan acizlik yaşıyor
Himmet fakir gönüllerin sermayesi oluyor ve muhabbet zaruret için aranıyor

Ne olur zaman ayır düşünmeye
İklimlerin kuşağından aksedecek suskun ağıtların çığlığına
Dalgaların umutlarına, dağların vakar için sabrı ikmal eden yamaçlarına bak

Ne kadar gülmek kalbi sağlıksa
Bir o kadarda ağlamayı anlamlı kılarak sukuta adımlamak
Derinliğin izlerinde nefeslerin tizlerinde titreşimlere ulaşarak ihsan etmek

Ecrin deruniliğinde aşkı bulmak
Hizmetin yüceliğinde enaniyeti nizam ederek anlama ulaşmak
Nisa kimliğinin müstesna netliğinde rahmeti ve gül ikliminin esintisini anlamak

Öğrenmek için meraka bakmak
Gerekçeleriyle niteliğe sayfa açarak hakkın rızasını anmak
Ve mana ikliminden akseden renklerin dirliğinde aşkın hakikatine vasıl olmak