Kelimeler dökülüyor içimden,
içimin yağmurlarından, birer birer sokaklara
Islatıyor çaresizlikten kıvranan tüm inançları
Taşıyor taşıyor almıyor artık nefret şehirleri
bu kelimelerden yağmurları
Bir kıyı arıyor dökülmek için umut denizine,
karışmak için huzur okyanusuna.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta