Ne radyo açtım. Ne iş güç. Hastayım. Üç günün acısı çıktı. Dışardan bir şeyler söyledim hala elimde telefon uzanıyorum.Olsun yine de güçlüyüm. Neşeliyim. Olmalıyım. Bayram yaklaşıyor. İlla elimde baklava açarım bayramlarda. Yoksa içime sinmez. Tarif defterim depremde kaybolmuş. Napıcaz bu bayram bilmiyorum. Hatırladığım kadarıyla artık. Babamın mezarını ziyaret edeceğim. Çok fazla rüyama giriyor.Ne garip...Zaman serçe kuşu gibi bir bakıyoruz dalda bir bakıyoruz uçup gitmiş... Sevdiklerinizi üzmeyin ve sizi sevenleri. Zaman kısa...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta