Ne radyo açtım. Ne iş güç. Hastayım. Üç günün acısı çıktı. Dışardan bir şeyler söyledim hala elimde telefon uzanıyorum.Olsun yine de güçlüyüm. Neşeliyim. Olmalıyım. Bayram yaklaşıyor. İlla elimde baklava açarım bayramlarda. Yoksa içime sinmez. Tarif defterim depremde kaybolmuş. Napıcaz bu bayram bilmiyorum. Hatırladığım kadarıyla artık. Babamın mezarını ziyaret edeceğim. Çok fazla rüyama giriyor.Ne garip...Zaman serçe kuşu gibi bir bakıyoruz dalda bir bakıyoruz uçup gitmiş... Sevdiklerinizi üzmeyin ve sizi sevenleri. Zaman kısa...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla