Kelimeler, göz kırpar yıldızların rüyasında.
İçlerine yıldız düşer göklerin hülyasında.
Birer birer dizilirler hayalde inci misal.
Çiçeklerle açılırlar baharın deryasında.
Kelimeler, dilimde pelesenk lime limeler.
Kelimeyi dilim söyler kalemim ince eler.
Hurufattan dem vurulur yol çıkar kelimeye.
Aşka suret olur onlar dem be dem sine /deler.
Kelimelerdir kelama mihenk şiirde ahenk.
Gökkuşağından süzülen sırlı hayallere renk.
Sükutumun manası bile onlarda gizlidir.
Selamın ardınca kelam eleğimsağmaya denk
Çözülür hep kördüğümler kalemlerin ucunda.
Bin bir hayal kanatlanır sözün ışık burcunda.
Kılıçtan da keskin olur sözlerin iksirlisi.
İncelir kelam kalemin gizli ipek hurcunda.
Okur yazar, yazar okur kalemin has erbapları.
Okuyup yazdıkça artar onların sevapları.
Kelime uğur getirir elime kelam olur.
Kamusun süsüdür onlar yoktur hiç hesapları.
Düşerler de birer birer bembeyaz kâğıtlara
Bazen sevince tercüman bazense ağıtlara.
Manasınca ya yâre yakarı ya dosta selâm.
Kelimeler hep düşülür kamusa kayıtları.
Ankara,24.10.2010 İ.K
Kayıt Tarihi : 25.10.2010 20:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Kilik](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/25/kelimeler-97.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!