Ayrılığın acısını hangi kelime anlatabilir diye düşündüm bir an.
Kelimeler çaresiz kaldı yokluğunda,
keşke dediler o hiç gitmeseydi, ne sen bizim en acılımızı arasaydın,
nede biz ayrılığı anlatmaya uğraşsaydık boşuna.
Bir şiir olsaydık sevginizi anlatan, yada bir aşk destanı.
Seni bir prens yapsaydık, o insafsızı bir prenses dediler.
Boşu boşuna ugraştılar kelimeler,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
saygılar kaleminize..
sahip çıkmak lazım her şartta kelimelere...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta