Ayrılığın acısını hangi kelime anlatabilir diye düşündüm bir an.
Kelimeler çaresiz kaldı yokluğunda,
keşke dediler o hiç gitmeseydi, ne sen bizim en acılımızı arasaydın,
nede biz ayrılığı anlatmaya uğraşsaydık boşuna.
Bir şiir olsaydık sevginizi anlatan, yada bir aşk destanı.
Seni bir prens yapsaydık, o insafsızı bir prenses dediler.
Boşu boşuna ugraştılar kelimeler,
sanada onca zaman boşuna dil döktüler.
Ne kelimeler çare oldu ayrılığa, nede gönüldekiler.
Sonra benim adıma kahredip, seni yaralamak istediler.
Bırakmadım.
O benim canım dedim, onu yakarsanız bende yanarım.
Banada kızdı kelimeler,
sen zaten yanmışsın ne halin varsa gör dediler.
Bırakıp gitti kelimeler.
Kayıt Tarihi : 14.10.2008 05:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şeref Sayar](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/14/kelimeler-70.jpg)
sahip çıkmak lazım her şartta kelimelere...
TÜM YORUMLAR (1)