Kelimeler Şiiri - Yorumlar

Kelimeler… Anladığımız, bize öğretilen anlamlarının zıddı olsaydı mesela… Kış dediğinde örneğin; kış dediğinde yaz olsaydı… Veya siyah dediğinde beyaz gelseydi aklımıza. Hayat dediğinde ölüm, gündüz dediğinde kapkara geceler gelseydi aklımıza. Her şey ve herkes zıddı ile kaim olsa; hasret yine kavuşmuyor vuslatına! Hasret diyorum, adın geliyor zıddına. Yok ulan işte gelmiyor vuslatın…

Pencereye sırtımı dönüp, rüzgardan savrulan perdelerin tıngırtılarına kulaklarımı kapatıp, bir sigara daha yakıp, sana geldim yine… Her ne kadar kulaklarımı kapatıp duymamak için gayret etsem de duyuyorum! Perdelerin tıngırtılarına kulak kesiliyorum sonra… Sıradan, alelade bir ses değil bu; hatta tıngırtı bile değil! Feryat ediyorlar adeta, bir yardım çığlığı gibi… Hani bazen, böyle darda kalırsın ya rüyanda; yardım istersin, çığlık atarsın da kimse duymaz. Kimse duymadıkça daha çok bağırırsın ama o kimse, kimse artık duyulmaz! Aynı o haldeyim, perde feryat ediyor ben duymuyorum. Ben duymadıkça daha da hırçınlaşıyor; duyulmamanın verdiği hiddetle daha çok bağırıyor, ben yine duymuyorum! Perdenin arasında kalan saç telinle selamın geldi; onu haber veriyorlar… Ben seninle dertleşiyorum…
Kelimeler diyorum, ne kadar da acımasızlar… Yahut bize mi tüm gaddarlıkları? Neden hiç semtimize uğramıyor “mutluluk!”… neden bize küsmüş gibi selamı sabahı kesmiş ki “neşe?” Varsa yoksa dert, varsa yoksa hasret, keder! Al işte şurada; 79 adım ötemdesin… Dünyanın en uzun yolu oluyor, iki adım mesafe!
Ben sana koşuyorum, sen bana koşuyorsun… Tıpkı biraz önceki rüyada yana yakıla edilen feryatların duyulmadığı gibi; koşuyoruz, durmaksızın, yana yakıla koşuyoruz ama kavuşamıyoruz… Ben gördüğüm bütün çiçekleri sırf sana benziyorlar diye sana topluyorum; sen uzayıp giden yollarda boynu bükük ay çiçeklerine bakarak kendi kendine benimle konuşuyorsun… Yollar uzayıp gidiyor, çiçeklerin boynu bükülüyor, kışlar geçiyor, baharlar geçiyor… Biz kavuşamıyoruz!
Böyle kaotik bir ortam var işte; her şey kural dışı! Sıkıyönetim ilan edilmiş resmen; sadece bazı şeylere, bazı şekilde ve bazı zamanlarda izin veriyorlar!
Geri kalan her şey kural dışı! Şu an, tam olarak şu an seninle ayrı ayrı odalarda aynı şeyleri düşünüyor olmamızda bir sakınca yok ama yan yana olmamız kural dışı! Benim sana seni anlatmak için arayıp durmama bile gerek kalmaksızın gelip kalemin ucuna konan kelimelerin gaddarlığını yine aynı kelimeleri kullanarak anlatmam yasal ama o kelimelerin vuslat demesi kural dışı! Göz göze gelebiliriz onda bir beis yok lakin, göz göze kalamayız; kural dışı! Gözlerinde Cenneti görmek varken, cehennemi yaşamak kalıyor benim payıma…