An'a sığacak,
onca söz,
olmuştu kördüğüm! .
Çözülememişti diller...
Büyüyen sessizlilikten,
kısa,kesik, anlamsız birkaç sözcükten,
ibaretti dökülenler...
Sıkıntıya bürünen acı ile,
kederlenmişti ayrılmaz bedenler.
Acılar yaşanacaktı derinlerde.
Sessiz huzursuzluğun bitişinde! .
Uzaklaşan bakışların,
geç ikramıydı,
duyulası! .
duyulmamaya mahkum,
kelimeler,
karışarak rüzgara kaybolup giden..
Basan yalnızlık biraz daha,
yaklaştırıyordu ayrılığa..
Bilinmiyordu özlem nöbetinin zorluğu,
kaybetmeden...
Kayıt Tarihi : 1.11.2007 11:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (147)