Kelimeden Ada Şiiri - Ezgi Özsan

vazoda çiçekler : baktıkça asılsız oluyorum.

kitaphane: olmasaydı zamanım nasıl geçerdi? Peki ama ya anılar? Yoksa geçip de gittiler mi?

halı tezgahı : onu halı dokurken izlemekten kendimi alamıyorum.

babam : o olmadan imkansızdı, ansızın, penceresiz kalmakla, bir daha açılmamak arasındaydı.

annem : yaz şarkıları gibi, o da yeni yeni.

masa : hep insanlarla dolsa. Ama sadece akşam yemeklerinde olurlarsa. Gündüzleri kendime saklıyorum. Yazmaya ve kimsesiz olmaya.

havalar : her zaman güneşli olması için nereye gitmeliyim?

deniz : kenarında benden iyi kimse uyuşamaz.

zihin : durduğunda hiç keyfi yok bu işlerin.

kalp : yumuşamalı, olmadı bir arayışın peşinde koşmalı.
aşk : beceriksiz ustaların elinde, ziyan.

öykü : orada bir dünyam var. Buradan dışarıya çıksam, bir kez daha, yaşamam gibi geliyor.

günler : hızla geçtiğine ikna oldum.

dostluk : onun da bitebildiğine dair bir film yapılsa?

mantı : onu önemsiyorum, sebepsiz, hem de çok.

bir başkadır : çok güzel bir dizi ve beni ağlattı, sonra beni bir daha ve bir daha insan yaptı.

evlilik : iyi bir neden aradım sana, bulamadım oysa asla.

kapı : varsa bir kapı, hala, kırmayacaksan, çalsana.