Önümde sıra sıra dizilmiş basamak.
Dünya kimine ölüm,kimine yaşamak.
Adım adım yaklaşıyorum var'a unutuyorum yok'u
Bildim azıda,şimdi öğrensem çok'u
Birden sarsılıyorum,geceyi kovalayan gündüz
Gözümün önünde düşünceden bir yüz
Vurmalıyım kendimi,boş işlere
Ağız dolusu kelimeler,ağır geliyor bu dişlere.
Kelimelerin oyunu,oyun...,kelime oyunu
Bir yaradan bilir,birde yaradılan bu huyunu.
Düşünmemeli şu insan soyunu
Başlarından kurttan farksız çoban,önünde ise kör koyunu.
Kayıt Tarihi : 26.4.2014 11:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!