Kelime Köprüler Şiiri - İdris Yılmaz

Buldum galiba sonunda
Yalnızlığımın sebebini gerçekten
İnancımı kaybetmişim...
Kulaklarımdan giren sözler
Ağdası alınmış kelimeler olarak
Ağzımdan çıkmadığı için
İnsanlara ve onların tanrılarına inancımı kaybetmişim
Yıkılmış o değersiz süslü köprüler
Harf harf, hece hece dokuyorlarmış meğer
İhtiyaçları kutsanmış azizler gibi uzatıyorlar
Ve ihtiyaçtan vareste tanrıları gibi değerli
Hiç istemedikleri için hiç bir şeyi
Gözleri kapalı yarasalar gibi el yordamıyla
Arayıp buluyorlar birbirlerini
Çığlıkları çarpıp dönüyor kutsallarına
Dönen değerlidir
Bana çarpan yok
Benim çarpıldığım yok
Geçiyor içimden tarumar ederek güzellikleri
Her geçişte biraz daha inançsız kalıyorum
Biraz daha uzak
Biraz daha yalnız...