Kelime = Kaldırım Şiiri - Mehmet Çoban

K…
K ile kurduğum kelimelerim
Kemirir bütün düşüncelerimi
Koyu bir karanlık çöker üstüme
Kızıllıklar ötesinden gölge
Karışık duygular kalbime
Kanıtsız düşünceler fikrime
Kim ne demiş aydınlık üstüne
Karınlıklar çökerken üstüme
Kocaman bir yalan hülya
Kula kulluklarda oyalanan
Katı, kaskatı dayatılan
Köşe başlarına kurulan
Köşe taşlarına yazılan
Kaideler üstünde meydan
Kurumuş yapraklardan hafif
Kaygısızca etrafımda uçuşan

Ka…
Kelime sonlarına nokta
Kelime başlarında kaide
Kara, katı, kaba, karanlık
Kara bahtıma aydınlık
Kinayesinde büyüyen düş
Kelimeyle süslenen gülüş
Kadın figüründe aşka
Karşı cinsinde savaşa
Kıt’a adım, marşlarla
Kurulur düşüme dava
Kahrolsun düşmanlara
Kol kola tüm dostlara
Kuralında sınırlı dünya
Kaos olup çıkar karşıma
Kabalığın başladığı
Keyfiyetin hükümranlığı
Kulluklara dem vuran
Kimliğimi oluşturan
Kıvamındaki doğmalardan
Kendini insan saydıran
Kallavi sözdür çağlayan
Kalbim, dur artık söyleme
Kendimi bilmezlik ayyuka
Kelimelerim sevgi dese de
Katılık hükümran hayata
Kelimelerin sihirbazı
Kinayeli söz söyleme
Kişiliğim dayanmaz buna

Kal…
Kal düşlerim uykuda
Körlüğüm yalanlara
Küçük tepeler ardında
Kayıp vadiler aşkına
Kalbimi heyecanlandırsam
Kafamdakileri sustursam
Kelimelere düşümü dökmeden
Kendimi yollarına koysam
Kalbim diner mi acaba?
Körlüğüm açılır mı yalana?
Karanlıklar çıkar mı aydınlığa?

Kald…
Kald yarım kalan kelimem
Kekemeleşen dilimden
Ka, kal, kald hecelerinden
Kurtulup uçmadan sona
Karanlığım çıkmaz ışığa

Kaldı…
Kaldı aklım sende ey yar
Kün fe yekün bu diyar
Kaldı düşlerim ey yar
Köle kalbimde isyan var

Kaldır…
Kaldır başını dimdik
Kalem atıyor ince çizik
Kara bahtım, kör talihim
Kelimelerimi süslerken
Kayıpta geçen ömürden
Kim söz eder inceden
Kim anar bilinmeyenden
Kim düşler düşlerimden
Karanlıklar içinde ben
Kızıllıklara çalınan ben
Kuş konmaz kafeslerden
Körebe oynarken dünyada
Kuşum kadar değeri olmayan
Kediler gibi miyavlayan
Kaplanlar gördüm ben
Korkunun yakaladığı
Kimliğin maymunlaştırdığı
Kozmopolitlikler gördüm ben
Kendini bilmezler
Köpekler gibi havlarlarken
Kayıp giden ömürden
Kaldır yükselir çıkarlardan
Kaldır ne varsa çıkar adına
Kalbini, erdemini sorgulamadan

Kaldırı…
Kaldırı bir tatlı heyecan
Kâr marjı yüksen olan
Köşelerinden tutulmuş
Karşı çıkanı susturulmuş
Kuralları çıkara vurulmuş
Kaideleri çoktan oturmuş
Karanlık sokakları aydınlatan
Kış ortasında vurulan
Kavurucu sıcaklarda soğuran
Kurallı, nizamlı çıkardan
Kaldırı yapılır harikasından

Kaldırım…
Kaldırım tozlu yol kenarından
Kalbine vurulan kazmalardan
Keskin, dişli bıçaklardan
Kurtulmayı başaramayan
Kazancın kapısı şandan
Kaldırım taşlarından
Kaldırım betonlarından
Kaldırım ağaçlarından
Kaldırım parklarından
Kazançlı çıkarlardan
Katmerli bolluktan
Kaldırılan paralardan
Kinayeli konuşamam

Kaldırılırken kaldırımlar
Kalbimdeki taşlar oynar
Kim kazanacak büyük kârlar
Kim böyle ihanete imza atar

Kaldırımların dili olsa
Kazma kürek yaralarına
Keskin dişlerle bıçaklanmaya
Kısıtlanmadan anlatsa
Kanatır insanı derinden
Kırılır ta orta yerinden

Karanlıkta üzerinde yürüyen
Kaldırım şiirleriyle süsleyen
Kalbinde aşkı sevdası büyüyen
Kocaman yürekleri beklerken
Kirli ellerle kazılır yeniden
Kirli hayallerle yapılır yeniden

Kelimem, çık artık dilimden
Kurtuluşu insanlık beklerken
Kurtulsun bütün kirli ellerden
Kazanç kapısı olmasın yeniden
Kaldırımlara özgürlük içimden
Karanlıklar içinde yükselirken

Kaldırmayın kaldırımları
Kandırmayın insanları

27.07.2009 - İzmir