KELİME-İ ŞiİRLE Şiiri - Zekâi Budak

Ayrılık ölüm gibi, bir azab-ı kıyamet
Hicran ile yananlar nasıl bulsun selâmet
Cihandeğer servetmiş canan ile muhabbet
Yârin cana ûlfeti hiç bitmese diyorum

Kimsenin aklı ermez sır dolu yapısına
Sahip olmak ne mümkün bir karış tapusuna
Konakladığım hanın ayrılış kapısına
Epey yaklaştığımı artık hissediyorum

Kaybolup gitti bile aldığım nefes demin
Bir sonraki nefesten nasıl olayım emin
Yıkılıyor ardımdan basıp geçtiğim zemin
Sılasız bir seyyahım meçhûle gidiyorum

Bırakmadan kubbede ebedî bir hoş seda
Almasın bedenimden emanetini Hüda
Kelime-i şiirle etsem dünyaya veda
Diye gece ve gündüz dualar ediyorum

(26.04.2009 – Lüleburgaz)