Dudaklarımın arasında
seni seviyorumlar sakladım..
Kuluçkaya yatırılmış sessizliğim
çığ olup üstüme üstüme yıkılır..
Oysa ne büyük çığlıktı
oysa dünyamda ilk kıyametimi geçirmiştim...
ilk kelime-i sevdada üfledim yalnızlığımı.
Şimdi ise sadece ölüyorum.
Uykusuz gecelerde
yıldızların uzaklığına karşı
platonik hayaller yaşatırım.
Ve sonrasında
zaman aşımına uğramış gülüşlerini
sayıklarım..
Zamana kafa tutmuş çareserliğimi,
sırılsıklam inadınla kendimde aşılarım.
Bana kalan ise sana terk olmak.
sana sen oluncaya kadar yok olmak...
Gerilla yürüyüşlü gözlerinde sabahlanırım
Kalekoller dikilmiş heyecanlarıma gömerim
nefesimden arta kalan,
hırçın duruşunda çapraz tutunurum..
Avuclarında özgürlük terleyen,
bir militan dokunuşla irkilirim sabahına...
Kayıt Tarihi : 18.5.2014 04:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İzzettin Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/18/kelime-i-sevda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!