Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Kelime kavrama dönüşünce varolabilir. Ruhlar da dışlaştığı zaman...
Kelime, düşüncenin ete, kemiğe bürünmesidir. Ruhu dışlamasıdır; dışlaşmasıdır ya da ruhun bedeni dışlaması..
Bu kısır döngüde birinin diğerini aşma savaşıdır..
Şiirin asil bir duruşu var.. Sevdim.
İnsan ile kelime arasındaki benzerliği de düşündürmesi ayrı bir güzelliği şiirin. İkisinin Hadis olması, yani sonradan varolmaları..
İkisinin de bir değer hükmü yoktur çağrıştırdıkları 'şey' üzerine..
Sanırım şiirin hissettidiklerini KELİMElere dökemeyeceğim. Ya da yanlış anlaşaılacağım. İyisi mi güzelim şiiri bir daha okumak..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta