Kelime
Bilmem ne silueti ahlak namelerine
Bazen erdem hali iffetli gazellerde
Bir sessiz soygun bir kirli oyun
Bir hece bir aşk- yudum
Hokkabazlığında karanlık aydınlığın
Maskaralığında maskesiz hovardalığın
Korsan bir hal yalancı bir şal
Güzellik bir kirli zaaf –keyfi hal
Harf simsarı –bir demet kelime
Maymuncuk kilitli kalplere
Sonsuz ışık umutsuz hallere
Sönmez ateş bir inançsız neşe
Perde halden hale
Efradı cami keyfiyet
Kelime…
Anı
Tarih yosmalığında zamansız nakarat
Kırk ikindi yağmurlarında bir nasihat
Değersiz bir kare andan habersiz
Saniyelerde kaybolmuş biçare şey-siz.
Labirent kokulu düş sokaklarında sarmaşık yılları
Kader hamlelerinde bir piyon bir aşk-ı hal
Rastlantı kahve diyarlarda arsız Istanbul’da cümle sonları
Bir dolu mektup bir cilve bir sokuluş –oldu dili lal…
Son
Nokta.
Ahmet Cemil AtayKayıt Tarihi : 5.11.2008 15:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kelime, düşüncenin ete, kemiğe bürünmesidir. Ruhu dışlamasıdır; dışlaşmasıdır ya da ruhun bedeni dışlaması..
Bu kısır döngüde birinin diğerini aşma savaşıdır..
Şiirin asil bir duruşu var.. Sevdim.
İnsan ile kelime arasındaki benzerliği de düşündürmesi ayrı bir güzelliği şiirin. İkisinin Hadis olması, yani sonradan varolmaları..
İkisinin de bir değer hükmü yoktur çağrıştırdıkları 'şey' üzerine..
Sanırım şiirin hissettidiklerini KELİMElere dökemeyeceğim. Ya da yanlış anlaşaılacağım. İyisi mi güzelim şiiri bir daha okumak..
TÜM YORUMLAR (1)