Kelime Şiiri - Suna Onur

'Kelimelerin Efendisine'

kelimeler bal
yoğrulmuş zamanla
yokluğu besleyen var...

yalnız kelimeler kitabında büyür hece,
kadın eli değmiş kelimeler ve cümleler;
'Kaderimdir kelime kederim,
Bedelimdir kelime öderim,
Giderimdir kelime gelirim,
Sebebimdir kelime sevenim...'

kelamın serüveniydi kalemde süren,
kamil oldu bunu bilen,
bağrımdaki İbrahimlerin sevinci
kaleme sinen...
...
ırmaklarda yıkanış

kalem güneş

durulanmış kelimeler, asılmış iplere bir bir
sızılar sızmada kiminden kiminden neşe
rüzgarla kıpraşır her harf,
salınır kelam,
mandala sıkışmış, salkım saçak bir gece
gündüze dolaşmış, açılmaz hece...
...
kendinden kendine bir kelime ayna,
ayna mı suret, suret mi ayna,
kelime mi gerçek, gerçek ayna...
...
yasak kelimelerdi beni asi eden, yasak heceler,
asın bu çetin kalbi.

kavuşmayı bilmeyen nar,
aşkına sürgün edilmiş bir kalem yazar öyleyse
ey yasak,
harflerin karışsın harflerime deryasında kalemin...

umut suretinde aşklar,
unut suretinde aşkın,
ufkunda ümidin eşim,
acı, kızaran an,
akşamla süslenen kan
tövbeli bir kalem gibi,
utanır geceden
bir kelam gibi çekilir heceden...
...
kelimeler terler dilinde şairin,
şairin düşü,
dişi bir şiir,
kalemin dünyası kelam
kelamın rüyası lügat...
...
kelimelerin kavruk hali,
çıtır çıtır, taze, gevrek;
'Sıcak kelimelerim var, ateşten şimdi çıktı,
Yanıyor yanıyor,
Gel abi, abla harlı kelimelere gel,
Yanıyor! ...
...
süzülür kelime ışığa;
gök kuşağı aşk,
kelime altından geçen çocuk...

nefes nefese iki kelime
bir şiire koşuyor...

dar boğazlarından geçiyorum kalemin ve
varıyorum kelama,
kalemin ayırdındaki sır direnir semaya...

durmuş saatler kelimeye
kelimelere ayarlanmış hayat..

çizgi taşında sekmede heceler...

kelimeden uçurtmalar salıyorum
gökyüzüne 'LADES' diyerek...

(2006/istanbul)