Kelime Şiiri - Mustafa Nihat Dumanlı

Bildiğim kelimeler kaf dağında bir nokta
Varlığın sırra gebe, yokluğun sarhoşlukta
Bir ilmek daha atın şekillensin kilimim
Söyle bana kelime, söyle bana ben kimim

Kelimenin kurt dolu dallarında ziyafet
Sonda tek bir kelime, sonsuzluk üstü afet
Durduramaz beni bilinçsiz bir kıyamet
Tadı yok, şekli yok, kendi yok yüreğimin
Söyle bana kelime bu et parçası kimin

Mahkûm kelimelerim bilinmez bir diyara
Kabuğunu kaldır bak, bende kanamaz yara
Yürüyün kelimeler, hayat adlı kumara
Kelimede boğuldu suyu denizlerimin
Söyle bana kelime söyle bana ben kimim

Yola başla kendinden kelimeyi bırakta
Kelime nefes taşır, tüy parçası tarakta
Yalnız aramak değil ara inanarakta
Tek hakikat, bir oluş, buna şahitse dilim
Söyle ban kelime, söyle ki söyleyeyim.