Min kevir danî ser kevir
Li girê serê kêlikan
Bê suudî bi kujim bi kevir
Min kêlik çêkir li nav kêlikan
Da ku kesên di wir de borî
Bixwînin dua û simikan
Jibona xweşiya dinyayê
Da ne barin hestirên çavê dayikan
Da zarok nemirin bibînin jiyan
Jibona warên dilan bibin zozan.
Kayıt Tarihi : 17.11.2023 12:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Li cem me ji deverên wan re dibêjin serê kêlka , girê kêlkan, zevîya kêlkan. Em li wir keviran di dayinin ser keviran bi wî awayî kêlikan çêdikin. Lewra newê dîtin jî li wê biwarê gorîstan hene. Kesên li cem wan kêlikan re diborê ji bo mirîyan û xweşî û kar di rê de biçî û başiyê dia û simikan dixwînin. Ev deveran li ser rêya dahlik û rez û zevîyanin. Rêsenî: Zandar Amarî Bizde köy çıkışında (serê Kêlikan, girê kêlikan, zevîya kêlikan) denilen mevkiler vardır. Oralardan geçen insanlar taş üstüne taşlar koyarak küçük kuleler yaparlar. Bitirdikten sonra işinin yolunda gitmesi, ölüler ve kendisi için dua okurlar. Bu yerler rastgele yerler değildir. Çünkü bulundukları yerin hizasında yakın veya uzakta mutlaka bir mezarlık, türbe vb. Yerler vardır. Bu nedenle bu yerler vardır. ... Kaynak: Zandar Amarî
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!