Kelepçeli Kalemimden
Bir martı gibi süzülüp, çırpınıyorum şu sıralar Denizin boğuk ve yorgun bakışlarında
Gölge gibi geçiyorum şu kahrolası dünyadan
Banklarda insanlar ruhsuz birer ölü gibi Yaşlı bir adamın gözleri nemli
Yaşamak için nefes almak yeter mi bayım?
Kalemi me kelepçe vuruyor düşüncelerim. Bocalıyorum.
Anlatamıyorum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta