Kelepçelerim gözlerin, gözlerin prangala ...

Seni yazayım dedim,
kendimle dertleşmekti, kendimle sohbet
belkide seni, bendeki sana şikayet etmekti niyetim...
Seni solurken, seni yaşarken
Sana ve konu komşuya ragmen...
başka birşey yazarak da bölmeden.
Önce birkaç saat sürer dedim kendimce,
bendeki büyüklügünü hiç hesap etmeden...
Kaç yıldır varsın sen bende,
bir yıl...iki yıl....beş yıl....sekiz yıl......
tam on yıl...on koca yıl..
seni yaşadım sensiz...
birlikte hesaplamıştık ya...on koca yıl..
ne seninle oldum ne de sensiz
ve sen bensiz...
on koca yıl sende gönüllü mapusum
özgürlügüm sana zimetli,
seni bilmem.
on koca yıl sevgili diyemedigim sevgilim..
kaç insan açmıştır gözlerini hayata,
kaç insan göçüp gitmiştir,
kimbilir kaç sevda yaşanıp,
kaç sevda türkülere neden,
rakılara meze olmuştur...
kaç sevdalı kadın kıskandığı bedenini hoyrat ellere terketmiştir,
kaç genç kız, kaç oglan, kaç insan...divane olmuştur.
on koca yıl, sevgilim diyemedigim sevgilim,
tam üçbinaltıyüzelli gün..
yani seksenyedibinaltıyüz saat..
sana sevgilim diyemeyeli..
on ilkbahar, on yaz, on güz, on kış
saçlarım kırlaştı, yüzümde sensizligin izleri,
gözlüksüz okuyamaz oldum..usumda hayalin de olmassa.......
birtek...birtek yüregim perkleşmedi..
her gün biraz daha senle doldum, senleştim......
her ayrılık gününü, sana ulaşmanın azalan zamanına yazdım...
haaa.......bide..;
sen sözkonusu olduğunda zamanını çetelesini tutmadım,
geriye baktığımda anladım...
on koca yıl, sevgilim diyemedigim sevgilim..
on koca yıl ben sende gönüllü mapus,
kelepçelerim gözlerin,
gözlerin prangam...
gözlerin aşkım benim....
on koca yıl...
sevgilim diyemedigim sevgilim......

.......Ümraniye