Kelepçelenemeyen Ruhum Şiiri - Utku Özbay

Yaz kızım…
Sanığın…
T.C.K’nın
… maddesi, …. Fırkasına göre
80 yıl ağırlaştırılmış müebbet’ine
Oy birliğiyle…
Karar verilmiştir…
Hadi selametle…

Yaz kızım sen de yaz…
Sanığın…
T.C.K’nın
Şu maddesine
Şu yasasına göre…
Müebbedine…
Müebbedine…

Sesler çınlar kulaklarımda
Kan damlar ruhumun beyazlığına
Sallanırım kendi zindanımda
Kendi topraklarımda…
Dizilirim ben kurşuna…

Ve müebbet seksen yıl ağırlaştırılmış…
Yaşamın tadını anlayamayan
20 yaşındaki bir adama…
Ulan merak etme…
Ağır gelmez…
Ben dışarıda yağan karı yaşadıkça…

Ulan merak etme…
Her zaman doğar bu güneş saçlarımın arasında…
Ellerimde tutarım eşkıya baharı
Gözlerimde hapsederim gece ayazını
İstanbul’un kışını, rüzgârlarını hapsederim
Hem de…
Değil seksen yıl…
Gerekirse
Seksen bin yıl hapsederim…

Sen…
Durduramazsın ulan beni
Unutma ki
Sessizliğimde bir kıyamet haberciliği vardır.
Sakın çıkarma aklından
Bu müebbetlerde biter…
Kavuşunca toprağıma
Belki de…
Belki de
Bir hayır duasına…
Gelir melekler
Kim bilir belki eğilir bir baş tabutumun önünde
Ve…

Bir sela verilir
Ardından…
Toprak soğumuş…
Hafif ıslak
Bahar kokuyor içi
Tenime işlediğim yaz, kış vurmuş
Dışarıya…
Sen düşmüşsün ardından
Avuçlarımdan…
Kimse görmemiş…
Titremiş o an ellerim belki
Kimse bilmemiş…

Ey gelin… Kalbimin gelini
Merak etmeyesin rahat olasın
Yatıyorum artık ben…
Umarsızca…
Adice…
Hapisteki gibi
Müebbet yatıyorum…
Ve bir daha nefes almak haram bana gülüm…
Artık sen iki kişilik alacaksın nefesimizi…
Ellerimde kalmıştın…
Düşürmüştüm seni…
Ama meraklanmayasın…
Melekler seni bana geri getirdi…

İpek bir beze sarılmıştın…
Sonra ağladığını gördüm…
Üzüldüm…
Nedensizdi bu geç kalmış haykırışların…
Kolların bir şeyleri tutmak istermiş gibiydi hala
Ve bakışların…
Ben gizliydim orada
En kuytuda…
Gözlerinin üzerindeki siyah sürmede gizliydim…
Demek yetmedi sana da
Bu kıyametli curcuna
Sana bir şey itiraf edeyim mi gülüm
Bana da…
Yetmedi
Bu voltalarla geçen 40 yıllık ömrüm
Ne kadar da çabuk geçti
Yetmedi sevdam
Götüremedim seni
Ellerimden düşürdüm
Adice…
Şerefsizce düşürdüm…
Belki sürmende kalmıştı o anda
Toprağa nakşeden gözüm…
Kim bilir belki de sende kayboluşlarım daha bitmemişti
Ya da…
Sevişmelerimiz kırk yıla yetmemişti…

Hatırlar mısın gelin siyah gelin…
Ağlama dinle beni…
Hatırlar mısın İlk gördüğümüzde birbirimizi…
Nasıl da heyecanlıydık…
Nasıl da kan pompalıyordu kalplerimiz…
Nasıl da ulaştırıyordu kalplerimiz
En ücra yerlere bir bir kanları…
Ardından iki yıl geçti…
Bir saniye gibi evet evet bir saniyeydi…

Artık yirmi yaşındaydık
Sonra mezarı gördü bu gözler…
Serbestti ilk defa toprakta
Ruhumu bıraktılar serbest
Ellerinden gelseydi
Gelebilseydi belki…
Ruhumun koluna vuracaklardı bir kelepçe
Ama yapamadılar…
Şimdi… serbestim…
Bağıra bağıra inletebilirim
Her yeri…
Evreni…
Ama bağırsam da duyulmaz sesim
Olsun… Biz zaten sessiz çığlıklarda hayat bulduk
Sessizce ölmeyi bildik…
Adam gibi…
Sessizce isyan ettik
Ve şimdi de sorarsan kim duydu sizi…
Koca bir “HİÇ” tir belki duyan sesimizi
Yaz kızım sen de yaz hâkim babanın dediği gibi.
Sanığın TCK’nın
Şu kanununa, şu fırkasına göre
80 yıl ağırlaştırılmış
Müebbetine…
Müebbetine…
Ve benden de bir ekleme
Müsaadenizle…
Ruhunun serbestine
Serbestine…
İstemesek de…
Ruhunun serbestine
Karar verilmiştir…
Bugünlük de…
Bir dava sona ermiştir…
…………………………………………………………….
18 ocak 2008 cuma 21: 38