zamanın kuyusunda kaybettiklerimi
bulurum
gamzelerinde
salarım onu evvelime
sil baştan yaşarım
her şeyi
biraz reyhan
biraz sümbül
katar rüzgârıma
kadınım
bol zaman kokteyli yapar
geçmişten andan, gelecekten
biraz hüzünle karıştırır
küçük küçük yudumlarım
suyuma bakışını
yemeğime kahkahasını
soluğuma sesini
katar öyle yaşarım
kadınımı
bir masal anlatır
her gece
sonu gelmese de
gülüşü sarar ruhumu
sımsıcak ısıtır
saçlarına konar
sokak lambalarının
aydınlattığı kar taneleri
kelepçelemişim rüyalarıma
retinamda en son o görünecek
kadınım.
atilla yaşrin
(14.03.09)
Kayıt Tarihi : 4.10.2009 01:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!