Kelepçede Akıl Yüreğim Susmaz

İsterim ki;
Acıtan dertlerini kadehine değil,
anlat bana;
kadehime dök sızıda yüreğini..
ferahlığın sevda zirvemi büyütürken;
dileğimden say sevinçlerini..
İsterim ki;
kadehine sırdaş olayım,
hem de şerefine kaldıran arkadaş…
Ya da çay bardağında rakı say beni;
mezene katıp yudumlasan da,
çıkarmam beyninde savaş…
İsterim ki;
bana verip yüreğini mutlu edesin,
yaşamı dilersen ayrı tut sadece kendine…
Kesin şikayet etmem,
ama mutsuzluk eş olmasın derdine...
Şikayet etmem derken;
dingin hasretime şimdi daha çok sebebim var.
Yüreğimi titreten sesinle şiir dolu evim,
vesikalık sıcağı gülüşün de cebimde...
Ha bir de;
üzerine piyango haber yaşadığını duymak,
ve hayallerime katık ettiğim;
bulunduğun yeri bilmek de var…
Velhasıl bitmeyenim;
sensiz yalnızlığımda,
gecelerime daha az yağacak soğuk kar.
Tam ısıtmasa da,
ılığında göz kırpan güneşinle;
olmayışın gelmeyecek benliğime dar.
İsterim ki;
Yaşamına alasın,
olsa da kıyısından köşesinden..
İnan ki;
hiç itiraz etmeyip,
mutsuz da olmam asla...
İsterim ki;
Yaşanmışlığında ne varsa topla gel bana…
Emanet hüzünlerini koynumda eritip,
sadece seni mutlu edeyim.
Yada izin ver sende kaybolsun benliğim...
Paylaşımla çifte mutluluk değilse de;
nasıl istersen öylesini dileğim bileyim.
Diyorsan;
“Umudu kes benden sonsuza selâmınla”
ve yoksa kırıntı süreye ışık süzmesi de,
İsterim ki;
hemen al canımı lütfedip,
ecel tadında ellerinden öleyim.
Seninle değilse de yaşamın felsefesi,
ölümü de;
senden gelen sen diye seveyim..

NE DERSİN SONSUZ SEVDAM?

04 Haziran 2009/Ankara