Kelepçe Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Ne hale geldiğinden haberdar değilim yüreğimin,
Aklımın-fikrimin nerede olduğundan haberdar değilim;
Seleyi suya, varlığımı sele vermişim,
Selleri sellere katmışım,
Tufanlar içindeyim,
Ayak basacak yerim kalmamış yerler içinde,
Güvercinler göndermişim geri dönmemişler,
Salmışım kendimi Ummanlara bir kuru ümit üstünde,
Kapatmışlar kapılarımı,
Mühürlemişler.

Dermansız dertler düşmüşüm elkızı, ellerkızı,
Çilelere boyun büker olmuş yüreğim,
İz-eser kalmamış o kibirli gururumdan,
Ne rüzgarlarımın tadı kalmış, ne yağmurlarımın,
Denizlerim hoyrat ellerde perperişan,
Yamaçlarım aysız-mehtapsız,
Yıldızsız karanlıklara tutsak ormanlarım,
Martılarım sersefil kayalıklarda,
Sularım bir tutam güneşe hasret,
Sana kucaklar dolusu sunduğum sevginin karşılığı mı
Nefret?

Haccac-ı Zalim ‘den daha zalimsin elkızı, ellerkızı,
Kanayan yüreğim sana sanki bir sonbahat gazeli,
Feryatlarım esip geçen sabah meltemi,
Gözyaşlarım sepeleyen ilkbahar yağmuru,
Canım alışageldiğin bir kınalı kurban,
Acılarım eğlencen,
Karasevdan ellerimde paslanmış
Kelepçen.

(ELKIZI ELLERKIZI isimli Serbest Şiirler 'inden >9-10/100)