Kelepçe Şiiri - Mehmet Ay 2

************KELEPÇE*************

İnsandır doğuştan gaye aranmaz,
Kapalıdır gözü dili kelepçe.!
Hayvandan farkı yok nedir bilinmez,
Ağlıyor durur da yeri kelepçe.!

Güneşi bilmeden uykuda kalır,
Endişe etmeden yerinde durur,
Ağustos ayında boş boş oturur,
Duvarın dibinde çalı kelepçe.!

Baykuş’u tanımaz uğursuz bilir,
Leyleği bekliyor çocuk getirir,
Turnayı destansı öykü sevdirir,
İnancı içinde halı kelepçe.!

Atı kısraktır biner de yellenir,
On beşinde yavaş yavaş dillenir,
Gözleri akıyor güzel sevgidir,
Baharı yeşerir gülü kelepçe.!

İnsanın rüyası bir hayli sürer,
İştahı maymundur çabuk vaz geçer,
Yirmisinde seven kırkın da biter,
Zorlanır yaşamda eli kelepçe.!

Çocuklar dillenir demokrat yürür,
Hep bana hüp bana alırsa gülür,
Yıları yorarsa mezar kaybolur,
Yareni kalmayan canı kelepçe.!

Balıklar derya da yüzer ya korkar,
Türlü çeşit döner göz ardı bakar,
Canlılar gün gelir yaşamdan bıkar,
Kırılmışdır kolu dalı kelepçe.!

Tilkiler yaşamın her yerinde var,
Filesi doludur keyfi gıcır gür,
Arının çabası keyiftir özgür,
Akşama gün döner balı kelepçe.!

Fiğânı boşadır giden ardından,
Tek tabanca kimse geçmez yanından,
Sözü de dinlenmez ses gelir karından,
Miadı dilin de vardı kelepçe.!
05.03.24 / Saat 09,39
MİADI (Mehmet AY)