Kelepçe Şiiri - Oğuzhan Okumuş

Ben köhne karanlık içinde sabahı olmaz gecelerde,

Adını sayıklarım , kahrolurum hece hece,

Sen hiç bilmeden yumarsın gözlerini ,

Benim göz bebeklerimde sensizlikten kalma demir kelepçe,

Yokluğun,üstünde fidan bitmez çorak bir bahçe,

Ancak senin çehrende yıkılır yalnızlık gibi ketum bir bilmece,

Payıma düşen mutluluk nedir ki ömrümde,

Al ömrümü çıkar senli günleri ser bir yere,

İşte perişanlık işte yaşanmamış bir ömrün sensizlik imzalı tablosu yerle yeksan parlıyor gözbebeklerinde.