Kelepçe Şiiri - Selçuk Er

bir muradım var

ama dileyemiyorum bile

utanma dedin ya baba

utanıyorum yinede

hani kelepçeler vardır ya baba

bileklere,ayaklara vurulan

benimde dilim kelepçeli şimdi

kırkboğum olmuş vurmuşum kelepçeyi

kırılmaz kırılamaz

haykırmak istesem sesim çıkmaz

nefes bile aldırmıyor baba

mideme vuruyor sancısı

ciğerlerimi yakıyor sanki

seni sevi....... bile diyemiyorum

nasıl bir illettir bu

oğlun yine utanıyor baba

ama öyle böyle değil bu sefer.

sevilmemek değil korkum

alay edilmek te değil

ayaklar altında sürünmek hele hiç değil.

ayışığı cemaline göz süzmek

kor ellerini tutmak

orkidelerden güzel kokusunu

hücrelerimde saklamak

solmasından korkuyorum bu sefer baba.

biliyorum ki solacak.

işte,beni bu utandıracak.

................selçuk er...............