taze taze
çiy çiy içiriyorum
sabahları güneşin sarısını
biraz renk geliyor denizin yüzüne
yürüyüşe çıkarıyorum ikindileri
hangi dalgın çiftçi
saplar unutur gider dirgenini
bu zaten ölü bir balya
bütün karanlıklarda eli oluyor
bütün sularda tanımıyor insan kendini
düşünce adam oluyorum her solgunayda
ormanı kolluyoruz kaybolan var mı
tuzağımıza kentliler düştü parçalayalım
diri bir güzellik
kösnül bir efsun buluyoruz yabanıl güdülerde
düşünce adam, diyor ay
ne kadar patika varsa öldürdük
şimdi üzerlerine yıldız düşürelim mi
rica ederim diyor yıldız
yasama meclisinde düşünemiyorum kendimi
hem bana düşmez
sözün kelepçelerini açmak
Kayıt Tarihi : 14.4.2007 18:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nilgün Aras](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/14/kelepce-19.jpg)
oysa şairin ilk şiirini okuduğum günden bu yana iki elim İstanbul'un şiir yakasında...
sevgi ve saygımla
bu kadar mı güzel ifade eder bir insan kendini ...
şiiri deniz olarak düşündüğümde onun yorumu yakamoz gibi :)
saygımla
TÜM YORUMLAR (12)