Bazen hayata sesleniriz isteklerimize
Önce bir yuvadır,
Panjuru pembe, çiceklı bahçe
Bahçede meyveleri, avuçlarımızın değdiği yerde meyvelere,
Sonra devam eder fütursuzca istekler.
Koltuğunu alırız salona.
Perdesi bile renginle uyumludur.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
