Kelebekler Özgürdür

Son yarım asırda
Üç kez yıktım hayatımı
Üç büyük deprem
Üç kez onardım yalanlarımı
Bütün İstanbulu
Rıhtımı, Galatayı
Boğaz köprüsü lades kemiğimi.
Yırttım, yapıştırdım, yamadım
Kırılan yanlarımla denize bıraktım
Kanatan tırnaklarımı...
Yalan da olsa söyle
Ustayım.

Bir güvercin ürküyor tünelinden
Karanlık gözlerimin
Bir tren geçiyor
Peşi sıra binlerce şimendiferle
Yıldızlar birikiyor peşi sıra
Sönmüş gözlerinde bir volkan eskisinin

Keşke, gelse
Olsa, ölmese
Bir güvercin çırpınışıyla çırpınıyor
İşte bu benim yüreğim
O anlıyor
Bir genç kız kalbi gibi
Masum değilim
Sayılıdır artık günlerim
Ömrü üç gün
Kelebeğin