Kelebekler de Ağlar.... Şiiri - Mine Kul

* nasıl da büyüdü kalbimin yarımlığı
ve hiçbir yarı, tamamlayamadı bu yarımı *

bir segah makamı dolanıyor dilime
ardından yırtılıyor perdesi zamanın...

bir ben biliyorum
gözlerimin kızıla dönme sebebini...

esmer tenli bir adamın
çirkef bir papatyaya emanet edilişi
ve onun öpüşüne bağlı soluğu
kesiyor nefesimi...

yarı hüzünlü
çokça s/iz desenli
güneş görmeyen bütün elbiselerimi
seriyorum ayaklarınızın altına...

artık biliyorum
aşkın üryan olduğunu
gözlerimle biçip sözlerimle diktiğim
gözlerinizden muradını alamamış
bütün şiirlerim gibi...

ve siz bayım...!
bilmiyorsunuz
gözlerinizde parlayan o ışıkla
kelebeklerin intihar sebebi olduğunuzu...

ve ben...!
ışığınızdan nasibini almış kanatlarımla
uçmayı unuttuğum günden beri...

soylu hüzünlerimle
sözcüklerin mateminde
susmaların sırrına eriyorum
kirpiğimden süzülen masalları
ağlayan kelebeklere anlatıyorum...

11 Ocak 2017