Kelebekler Şiiri - Burhan Kale

Kelebeklerin kanadından bakmak dünyaya
Düşünmek ne kadar zor olsa da
Yine düşünmek...
Zirvesinde dağların yüreğini bırakmak sonsuzluğa,
Seni bulmak için kendinden uzaklarda,
Çıktığın bu yolculukta;
Tuzağına düşmek,
İnsanlıktan çıkan insanların...
Yine de yaşamak;
Kirletmeden bakışkarını,
Yüreğine nefret tohumları saçmadan,
O kelebeğin kanatlarına tutanarak
Ve insanlığın henüz ölmediğine inanarak...
Uçmak özgürlük değildir,
Kaçtığın kendinse eğer...
İnsanlara yeni ufuklar sunmaksa amacın,
O zaman uçmaya değer...