Artık kelebekler uçmuyor karnımdan.
Bir bereketsizlik çöktü üstüme, sanki nadasa bırakılmış boş bir tarlayım.
Her tarafımı ayrık otları sardı,
kuş uçmaz kervan geçmez yolların kesiştiği yerde çorak bir tarlayım işte.
Yazın sıcağı, kışın soğuğu hiç eksik olmaz,
bağrımdan kara yılanlar akar sonsuza,
köstebekler ev yapar üstüme üstüme, kısraklarım tepinir en gizlimde.
Başımı yaslamışım Erciyes’in eteklerine, bir şapka misali hemen üstümde boylu boyunca uzanır, aşığınım gök kubbe...
Kayıt Tarihi : 9.3.2007 22:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Savaş Maraşlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/09/kelebekler-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!