Kelebek ve Ben Şiiri - Ahmet Ünal Çam

Bir kelebek döner durur
başımın üzerinde
Ne gelir,konar ellerime
güvenipte
Ne gider uzaklara
terkedipte.
* * *
-Döneceksin,döneceksin
Terkedip gideceksin,sonunda
Bir ışığa kanıp ta.
Bilmeyeceksin;ışıkta ateş var
Geç olacak öğrendiğinde,ateş yakar.
* * *
Gel,kelebek gel !..
Yüreğimdeki şefkat,ellerimdeyken
Ben dost,sen ışık ararken.
Sızlatma yüreğimi
Yakma kendini.
Beni mahzun etme
Dönüp dönüpte,gitme
Sen de terketme...