Koskoca insanlar olduk, uzun yılları geride bıraktık, tüm mevsimlerini yaşadık, ama küçücük kelebeğin kısacık ömrüne sığdırdığı mutluluğu bulamadık.
Belki de bilmedik, mutluluğun sırrını küçücük kanatlarında, uçuşan o renk cümbüşünde, kısa ama yoğun ömründe, kapanmıştı belki de cevap, hayatın gizli planında.
İnsanlar büyüdükçe unuttular, neşenin asıl adını. ama bak, kelebek dururken çiçekte, dans ederken rüzgarla, belki de öğretir bize hala, neşenin kaynağını, büyüklükte değil, küçüklükte saklı bazen huzur anı, koskoca hayatta, kelebek kadar olmak, derin bir mutluluğa sahip olmanın anahtarı.
Kayıt Tarihi : 27.8.2023 21:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!