İstanbul ey İstanbul!
Seni seven yüreğimi bul
Kalbimdeki tek aşk sana kul
Seni seviyorum bunu duy
Gözlerimin sözlerini duy
Sus konuşma!
Söyleme hep aynı yalanları
Dinlemeye hazır değilim
O duyguların...
O yalanlarını.
Her şeye izin veririm,
Gecenin karanlığında
Yaşıyorum özlemini
Içimde büyütüyorum seni
Her gün daha da fazla
Her an daha da çok büyüyor sevgin...
Ve sen hasreti yarım kalmış bir alev
Yağmur ah yağmur
İçimdeki sessizlik
çaresizlik kimsesizlik
Aklımda tek bir şey...
Saçlarıma damlayan
Ayrılık zamansız gelir
Gelir vurur tam da sırtımızdan
Bazen ağlatır
Bazen de duygulandırır bizi
Farkında olmadan...
Severiz seviliriz
Sakın uzaklara gitme
Beni böyle çaresiz bir başıma terk etme
Yalnızım hayalin gözümün önünde
Seni özledim tek kelimede
Yaşadım seni hep acıyla hasretle
Gözlerim yalnız kaldı...
Gözyaşlarını tutamadıgın an
Ölümdür benim için
Seni çok sevmiştim ya
Dayanamam ağlamana
Hep beraberdik ya
Hani hiç ayrılmayacaktık
Bir gün gelir beni özlersin
Sende benim gibi yanarsın
Sessizce çekip giderken
Beni sensiz düşünme....
Yağmurlu ıssız bir günde
Hepiniz aynısınız
Bir cümleyle başlayıp
Kendine bağlayıp
Arkadaş kalalım diyen...
Kendini önemli sayan
Sessiz sessiz hayallerimle birlikteyim
Sadece ben ve hayallerim
Bı karanlıkta boğulmuşum
Bi yokluğunda...
Derin ve kederli herşey artık bana
Hazin ve hüsran ayrılıktan son hatıra
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!