Çırpındıkça batıyor insan
Çığlık çığlığa
Ve de sessizce
İçimizden atamadık
Nefretimizi
Sonra
Yaşamak için çırpınan
Bir kelebek
Ama kaplumbağa kadar
yaşayabilseydi eğer
O kadar sevinç ve heyecan vermezdi
Ama olsaydı ittifakımız
Eğer kol kola verebilseydik,
İçimizdeki kini atabilseydik eğer
O zaman kadere boyun eğmek yerine
Kendi kaderimizin tayin hakkını
elde ederdik o zaman
Ve kimse çığlık çığlığa
Tanrıdan
Ölümün vefasını istemezdi
Hiç kimse.
Kayıt Tarihi : 16.2.2007 18:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eğer kol kola verebilseydik,
İçimizdeki kini atabilseydik eğer
O zaman kadere boyun eğmek yerine
Kendi kaderimizin tayin hakkını
elde ederdik o zaman
Ve kimse çığlık çığlığa
Tanrıdan
Ölümün vefasını istemezdi
Hiç kimse.
muhteşem olmuş, tüm şiirleriniz, o kadar akıcı ve derin ki hepsi, zevkle okudum, yazan yüreğe sonsuz tebrikler, sevgiyle...
TÜM YORUMLAR (13)