Kelebek ömrü Şiiri - Ramazan Akbaba

Uçup gitti ellerimdenDur diyemedim sesim kesildi
Yalvarışlarım öksüz kaldı bir an
Uçurumun kendarındaydım sanki
Bir dokunuş yetiyordu
Umutlarımı öldürmeye

Oysa ne umutlar beslemiştim
Gün boyu nefesini
Kalbimde hissetmiştim
Hafiften sırıtarak
Gerçekten mi demiştim...!

Yine hüsranlar kaldı bana
SOguk bir oda
Yanımda yalnızlık, çaresizlik
Ne dersen de
Bir bilinmezlik sardı etrafımı
Labirent gibiydi her yer
Çıkış yok!
Her taraf hüsran, yıkım...

Gecenin karanlığı sardı bedenimi
Çaresiz öısralar akıyor kalpten
Kararım ne mi? dersiniz
Hani derler ya
Can bedenden çıkmayınca
Bu kalp senden vazgeçmez...

Uyu prenses sen mutlu uyu
Göz kapakların huzur versin bedenine
İsmi güzel yüzü güzel nurum
Sen uyu mutlu uyu...
Ama unutma!
Senin için atan bir kalp var...

Razıydım onunla acı soğana
Aldı başımı deli sevda
Bedenim doldu aşkıyla
İnan bana nefesim
Aldığım her befes senin uğruna...