süt kokusu...
göz buğusu...
incecik toprak sessizliğinde
atıyor göğsü...
geçmemişti ki üzerinden
ölümün gölgesi,
elinde ilk kelebek ölüsü...
kaç bahar yaşamıştı?
kaç kışta akşam?..
asılı kalsın dedi,
isli lambada ömrüm...
en acı zehirleri kardım bu yüzden.
umursamaz leylak
baştan çıkarıcı böğürtlen...
uslanmaz ten ateşiyle
boşuna cır cır!..
ah kozam! seni bir günde nasıl harcadım!
çabucak geçti aylada günler
aynada toplanmaz kırıklar kaldı
yansıdı üzerine binlerce hayatın
avucunu delerken
yeni bir kelebek ölüsü...
Nisan 2003
Kayıt Tarihi : 19.8.2023 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!