Dünya çocuktu, çocuk dünya
Kucağında sen büyütüyordun
Rüzgarda uçuşan kelebek misali
Yürüyorum taşlı yollarda
Yine düşüp bir yerim kanayacak hissi yok içimde
Oysa hep düşüyordum düz yolsa bile
Evet düşüyordum dizlerim kanıyordu
Toza toprağa beleniyordum
Çokça ağlıyordum
Yine yine yine kalkıyordum
Yine düşerim diye düşünmeden koşuyordum
Sahi, kelebekler mi uzun yaşar, çocuklar mı
Derûnî Bengisu Develi
Bengisu DeveliKayıt Tarihi : 27.8.2024 00:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Emeğine yüreğine sağlık şairem.
Selâm saygı ve sevgilerimle
Yüreğimizedekini ince dantelalar gibi ördüğümüzdeki huzurun katlanması,
Okunup yorumlanması.
Teşekkür ederim efendim.
Çocukça yüreklere...
TÜM YORUMLAR (2)