Bocalıyordum.
Kolay değildi bir kelebeğin kanadında doğmak
ve o kanadın üstüne işlemek ömrünü.
O kanadın üstünde gülmek, düşmek, kaybolmak, yeniden doğmak. O kanadın üstünde anlamaya çalışmak ruhları ve tüm kırıklıkları toplamak üstünden.
Bir yük müydü o kanat kelebeğe yoksa varlığını betimleyen yegane kuytu mu ?
Belki de bir kelebek için kolay olan, semaya doğru süzülmekti.
Zamanın yıprattığı bedenlerde seyretmekti hayatı ıskalayanları. Hakikat çiçeklerinde soluklanmak ve unutmak kendi yazgısını.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta