Bocalıyordum.
Kolay değildi bir kelebeğin kanadında doğmak
ve o kanadın üstüne işlemek ömrünü.
O kanadın üstünde gülmek, düşmek, kaybolmak, yeniden doğmak. O kanadın üstünde anlamaya çalışmak ruhları ve tüm kırıklıkları toplamak üstünden.
Bir yük müydü o kanat kelebeğe yoksa varlığını betimleyen yegane kuytu mu ?
Belki de bir kelebek için kolay olan, semaya doğru süzülmekti.
Zamanın yıprattığı bedenlerde seyretmekti hayatı ıskalayanları. Hakikat çiçeklerinde soluklanmak ve unutmak kendi yazgısını.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta