Bocalıyordum.
Kolay değildi bir kelebeğin kanadında doğmak
ve o kanadın üstüne işlemek ömrünü.
O kanadın üstünde gülmek, düşmek, kaybolmak, yeniden doğmak. O kanadın üstünde anlamaya çalışmak ruhları ve tüm kırıklıkları toplamak üstünden.
Bir yük müydü o kanat kelebeğe yoksa varlığını betimleyen yegane kuytu mu ?
Belki de bir kelebek için kolay olan, semaya doğru süzülmekti.
Zamanın yıprattığı bedenlerde seyretmekti hayatı ıskalayanları. Hakikat çiçeklerinde soluklanmak ve unutmak kendi yazgısını.
Kayıt Tarihi : 10.5.2021 17:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eda Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/05/10/kelebek-metaforu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!