Bir baksan gözlerime acılar biter elbet
Esaretine mahkum zihnimde kör bir sabır
Kalbimi delip geçer sancı dolu bir illet
Devasız derdine huzur verecek mi kabir
Sevdayı, sesinden mi tanıdı sevdi gönlüm
Yoksa, gözlerinde ki suskunluğa mı vurgun
Sessiz bir nağme gibi geldiğinde bil ölüm
Yüreğim söylenmemiş kelimelere kırgın
Bir avuç huzur üfle gözümdeki yeşile
Ömrüme güneş doğsun gönlüme bahar olsun
Kehribar kokuları ruhuma huşu ile
Düşsün kuru canıma cemre ile can bulsun
Sığmaz ki hüzünlerim küçük avuçlarıma
Elemleri mi, gecenin karasından aldım
Doğsun güneşim artık nefsime suçlarıma
Ben günahlarımı gönül yarasından aldım
Özlemleri uyuttum bir tebessüm içinde
Kelebek kanatlarım da olmaz hayallerim
Ağlamaklı gülüşler hepsi neden niçin de
Ağır bir yük taşıyor korkak ürkek hallerim
15.2.2014
Emine ŞafakKayıt Tarihi : 18.2.2014 21:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emine Şafak](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/18/kelebek-kanadim.jpg)