Kelebek Hayalim Şiiri - Alper Yıldız

Gecelerinde ağlarım görünmemek için,
Yorgunum artık bu şehre karşı.
Nefesim ile erer vuslata içim,
Üflesem sanki sigara dumanımdan arşı.

Hiç görmediğim yüzünü,evini,
Dokunmadığım saçını,
Tutmadıgım elini,
Tutkulaşan düşün düşer hayatıma,
Şimdi bu şehirde ararım seni.

Her sokakta hayalini süpürür rüzğar,
Rüzğar her sokakta hayalimi süpürür.
Dökülen yapraklarla savurur,
Buz tutmuş sularda dondurur.

Bir gececi yolunu kaybetmiş,
Bir nagme geçer geceleri sokaktan.
Selam söyler sana benden,
Benden bile daha uzaktan.

Sürgün sonbahar ayazlarını arıyorum,
Her vedan,alelade gelişlerinde.
Ve gözyaşlarım sonsuza çağlayan,
Yağan yağmur gülüşlerinde.

Kaldıki gölgen hala yollara düşer,
Tam bittiği yerde kaldırımların.
Ben düşerim peşin sıra,
Sesi sesimdir yıldırımların.

Sen benim karanlıkta aynamdın,
Kelebek Hayaline ise sığmıyor hüzün varlığım.
Senden kendime bakardım,
Sendin kendime uzaklığım.

Gözlerin gündüz güneş,
Gece ay gibi bana görünür.
Bir an kesilsen buluttan perdelerle,
Göremiyorum diye gökte sürünür.

Evinin camlarına baktığımda,
Her birinde derinden seni bulurum.
Hayalinle kapıdan çıktığımda,
Ayak sesin bile gelmez,vurulurum...